Μάστορες της Ελληνικής Οργανοποιίας

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΟΡΓΑΝΟΠΟΙΩΝ

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα που έχουν συγκεντρωθεί από ερευνητές της ιστορίας της ελληνικής οργανοποιίας, ο πρώτος Έλληνας οργανοποιός που έχει καταγραφεί είναι ο Λεωνίδας Γάιλας. Από το 1835 και μετά έχουμε μια γενιά μαστόρων με πολύ πλούσιο έργο σε ποικιλία μουσικών οργάνων(μπουζούκια -ταμπουράδες- μαντολίνα-λαγούτα-κιθάρες- ούτια-βιολιά κ.λπ.) Ονομαστοί οργανοποιοί που άφησαν ιστορία στο πάνθεον της τέχνης αναφέρονται παρακάτω,αξίζει να σημειωθεί, πως κάποιοι οργανοποιοί, πέραν της ποικιλίας στα όργανα που κατασκεύαζαν έμειναν στην ιστορία και για την ιδιαίτερη έφεση που είχαν σε συγκεκριμένο μουσικό όργανο,για παράδειγμα ο Δημήτριος Μούρτζινος ήταν ονομαστός για τα λαούτα του, ο Φώτης Αυγέρης για τα θαυμάσια βιολιά του,οι αδελφοί Παναγή για τις κιθάρες τους κ.ο.κ.

Εμμανουήλ Ζ. Βελούδιος(1810-1875)από το Αιβαλί της Μικράς Ασίας

Δημήτριος Μούρτζινος(1857-1931) από την Αίγινα

Εμμανουήλ Ν. Κοπελιάδης(1852-1934) από την Ύδρα

Νικόλαος Εμμ. Κοπελιάδης (1905-1957)

Φώτης Αυγέρης (1888-1963) από Τέροβο Ηπείρου

Μιχάλης Σκεντερίδης (1893-1966) από Καισάρεια Μικράς Ασίας

Χρήστος Παρασίδης από Καισάρεια Μικράς Ασίας

ακόμη πολύ σπουδαίοι μάστορες οι: Ηλίας Κανάκης ή Καπούδαγλης, Κυριάκος Λαζαρίδης, Πανηγύρης Παναγής, Ιωάννης και Γαβρήλος Μουρατίδης, Βίκτωρ Δεκαβάλας, Νισάν Αρτζαμιάν,Χρήστος Παρασίδης,Δημήτρης Γομπάκης,Αναστάσιος Σταθόπουλος,Μανώλης Βενιός,Κωνσταντίνος Γκέλης,Θεόδωρος Καραμπάς, Δημήτρης Γκρέτσης,Ιωάννης Ευαγγελίδης, Αγκόπ Τσακιριάν,Σίμος Ισκεντερίδης,Αράμ Παπαζιάν και φυσικά ο ονομαστός Ζοζέφ Τερζιβασιάν

Στην Ελλάδα φαίνεται ξεκάθαρα πως μετά την καταστροφή της Σμύρνης το 1922 σπουδαίοι οργανοποιοί εγκαταστάθηκαν σε Αθήνα-Πειραιά και Θεσσαλονίκη και εφοδίαζαν με μουσικά όργανα τον τότε γνωστό καλλιτεχνικό κόσμο της μουσικής.

Για επιπλέον μελέτη της ιστορίας της Ελληνικής οργανοποιίας συνιστούμε να διαβάσετε τα βιβλία:

Κουρούσης, Σταύρος.  : Η ιστορία και η εξέλιξη του μπουζουκιού και οι πρώτες του ηχογραφήσεις (1926-1932) / Σταύρος Κουρούσης. - 1η έκδ. - Αθήνα : Η Ιστορία της Ελληνικής Μουσικής, 2013. - 124σ. · 24x17εκ.
Από τον ταμπουρά στο μπουζούκι
Περιέχει: CD με δεκαοκτώ ηχογραφήματα χρονολογίας μεταξύ 1929 και 1932
Περιέχει βιβλιογραφία
ISBN 978-618-80538-0-9 (Μαλακό εξώφυλλο)

Φρονιμόπουλος, Νίκος. Ο ταμπουράς του Μαρκυγιάννη και η οργανοποιία του Λεωνίδα Γαΐλα/ Νίκος Φρονιμόπουλος · φωτογράφιση Klaus - Valtin Von Eickstedt. - 1η έκδ. - Αθήνα : Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος. Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, 2010. - 130σ. · 27x23εκ.
Διακίνηση: Δωδώνη.
Πρόλογος: Ι. Κ. Μαζαράκης - Αινιάν, γενικός γραμματέαςτης Ι.Ε.Ε.Ε. Προλογικά κείμενα: Μαρία Παπαναστασίου - Τσίγκρηλα, Υπεύθυνη Αρχείου Ιστορικών Εγγράφων Ι.Ε.Ε.Ε., Μάρκος Φ. Δραγούμης, Λάμπρος Λιάβας, καθηγητής εθνομουσικολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών, πρόεδρος Μουσείου Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων Φοίβου Ανωγειανάκη.
Περιέχει βιβλιογραφία
ISBN 978-960-6812-11-8 (Μαλακό εξώφυλλο) 

Επίσης πλούτος πληροφοριών βρίσκεται στο ιστολόγιο του φίλου και ερευνητή Παναγιώτη Καγιάφα στην διεύθυνση https://greekluthiers.wordpress.com/